Jestem zachwycona efektami terapii.
Widzę zadowolone twarze pacjentów.

O terapii

Chiropraktyka, czyli terapia manualna

Jest to metoda przywracania zdrowia poprzez delikatne manipulacje dłońmi na kręgosłupie i innych stawach. Chiropraktyk przywracając kręgom w kręgosłupie właściwe położenie usuwa przyczynę choroby.


Zabiegi chiropraktyczne wg metody McTimoney-Corleya są niezwykle bezpieczną, skuteczną i wygodną formą powrotu do zdrowia. Nie wymagają ze strony pacjenta zbytniego zaangażowania czasowego. Zabiegi wykonuje się co 5-7 dni, czas trwania ok. 30 min. Aby zlikwidować problem bólowy wystarczy od jednego do kilku zabiegów. Każdy z nich jest dostosowany do indywidualnych potrzeb pacjenta ponieważ każdy człowiek jest istotą niepowtarzalną i reaguje we właściwy dla siebie sposób.


Chiropraktyka analizuje proces powstawania choroby i eliminuje zaburzenia czynnościowe aparatu ruchu i narządów wewnętrznych, tj. stany, gdzie mimo braku patologii w obiektywnych badaniach lekarskich utrzymują się dolegliwości zmuszające pacjenta do przewlekłego przyjmowania leków. Zawód chiropraktyka powstał w Stanach Zjednoczonych w 1895 roku. Chiropraktyka rozwija się w szczególnie intensywnie w krajach, w których społeczeństwo uświadamia sobie jak negatywnie, brak ruchu w codziennym życiu człowieka, wpływa na jego zdrowie, a co za tym idzie samopoczucie. Chiropraktyka jest wykładana w wielu szkołach na świecie, istnieje zatem jej wiele odmian – od mechanistycznych opartych na bezpośrednim uruchamianiu stawów i kończyn, aż po techniki odruchowo-oddziaływujące na aparat ruchu i cały organizm w celu pobudzenia jego wrodzonej możliwości do samoregulacji. Statystyki z Towarzystw Ubezpieczeniowych w U.S.A. wskazują, iż opieka chiropraktyczna w porównaniu z medyczną wymaga mniejszych kosztów, poza tym zmniejsza przypadki inwalidztwa i cierpienia.

Terapia czaszkowo-krzyżowa

Jest to terapia, która traktuje człowieka jako jedność psycho-fizyczną.Terapeuta pracując na systemie czaszkowo-krzyżowym obserwuje poprzez lekki dotyk nieprawidłowe napięcia tkanki w czaszce, kręgosłupie i pośrednio również w całym ciele wykorzystując zjawisko ciągłości tkanki łącznej. System napięć w oponach mózgowo-rdzeniowych przenosi się na system mięśniowo-powięziowy całego ciała.


Celem pracy jest dążenie do stanu zrównoważonego napięcia tkanek i poszukiwanie matrycy zdrowia, którą każdy z nas posiada. Jest to niezwykle delikatny sposób na dotarcie do wewnętrznych zasobów uzdrawiania. Poprzez pracę na strukturach łącznotkankowych terapia uwalnia napięcia w sferze fizycznej i emocjonalnej pacjenta. Jest to twórcza współpraca z ciałem pacjenta zgodnie z jego aktualnym potencjałem i tempem samoregulacji.


Za ojca terapii czaszkowo-krzyżowej uważa się Williama Garnera Sutherlanda, który to po ukończeniu w roku 1900 szkoły Andrew Still’a /twórcy osteopatii/ na podstawie własnych doświadczeń wykazał ruchomość kości czaszki. Eksperymentował na własnej głowie i w specjalnie skonstruowanym kasku umożliwiającym zaciskanie szwów czaszkowych obserwował na sobie efekty kliniczne. Podał osie obrotu poszczególnych kości czaszki, opisał system wzajemnych napięć membran wewnątrzczaszkowych, powiązał ruch kości czaszki z ruchem czaszkowo-krzyżowym. Teoria ta, choć nieufnie przyjmowana przez świat nauki znalazła swoich następców i jest rozwijana przez Upledger Institute oraz Karuna Institute założony przez Franklina Sils’a.


Istotą terapii jest założenie, że w każdym nawet najbardziej okaleczonym i obarczonym chorobami organizmie istnieją mechanizmy kompensacyjne, które można zmobilizować. Terapeuta poprzez odpowiednie układy terapeutyczne równoważy i mobilizuje nieprawidłowe napięcia zapisane w szkielecie, mięśniach, stawach i powięziach. Terapeuta za pomocą lekkiego dotyku wyczuwa zablokowania występujące w ciele i dzięki technikom terapeutycznym zostają one zredukowane. Podstawą terapii czaszkowo-krzyżowej jest prawidłowy przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego prawidłowy ruch kości krzyżowej oraz kości czaszki.


Prawidłowy ruch systemu czaszkowo-krzyżowego jest nie tylko warunkiem zachowania równowagi w układzie nerwowym, trzewnym i hormonalnym, ale także warunkiem niezbędnym dla odnowy i regeneracji organizmu. Prawidłowy przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego jest podstawą dla zachowania zdrowia.